سابقه تاریخی فلز روی در ایران
قديمي ترين گزارش هاي مدون معدني در ايران مربوط به معدن فيروز ه نيشابور و مس قلعه زري است كه قدمت آن به 4 تا 5 هزار سال قبل از ميلاد مسيح مي رسد.
كليه فعاليت هاي معادن سرب و روي تا قبل از جنگ جهاني دوم تقريبا به شكل باستاني انجام مي شده است. دردهه 1930 كارشناسان آلماني شيوه معدنكاري جديد را به خصوص در زمينه معادن فلزي به ايران آوردند. دراين زمان معادن سرب و روي نخلك، سياه كوه انارك، سرب بي بي شهربانو و چند معدن ديگر فعال بودند. معادن سرب و روي در سال هاي 1346 الي 1356 از رونق خوبي برخوردار بودند. اولين كارخانه تغليظ سرب و روي به روش مدرن در سال 1340 با كمك يك شركت فرانسوي در لكان استان مركزي مورد بهره برداري قرار گرفت. از سال 1342 تا 1372 محصول معادن روي ايران بعد از فرآوري به صورت كنسانتره به خارج از كشور صادر مي شده است. بعد از جنگ تحميلي، با توجه به وجود معدن انگوران ديدگان متخصصان داخلي به كسب تكنولوژي فلز روي معطوف گرديد و در اين رابطه تحقيقات گسترده اي در سطح ملي براي كسب تكنولوژي توليد شمش روي از كنسانتره و سنگ معدن انگوران انجام و منجر به توليد اولين شمش روي در مقياس پايلوت در سال 1371 گرديد.
از سال 1372 نيز توليد شمش روي در شركت فرآوري مواد معدني ايران (واحد ذوب زنجان) شروع و از آن تاريخ به بعد با احداث و راه اندازي واحدهاي جديد، توليد شمش روي در كشور سير صعودي را طي نمود. اين واحد عمدتا با استفاده از تكنولوژي اكتسابي داخلي به توليد شمش روي مشغول مي باشند.